Jeżdżąc rowerem po Puszczy Białowieskiej najczęściej poruszamy się drogami przeciwpożarowymi lub ścieżkami prowadzącymi wzdłuż nie używanych już torów kolejki wąskotorowej. Drogi przeciwpożarowe, mają to do siebie, że są proste, długie i biegną równoleżnikowo lub południkowo. Położone są na nasypach nad poziomem gruntu, dzięki czemu nawet wiosną jeździ się nimi wygodnie (jest twardo i równo), podczas gdy wszędzie po bokach jest podmokły czy wręcz zalany las.

Stąd później ślady wycieczki mają liczne odcinki proste i zakręty pod kątem prostym. Widać to na mapie opisywanej wycieczki.

Drewno było i jest cennym surowcem, który eksploatuje się w Puszczy. Obecnie trwa medialna wojna o znaczące ograniczenie wyrębu puszczańskich drzew, ale jak na razie, ci co są przy władzy są górą. Obie walczące strony mają swoje autorytety, na które się powołują i swoje media. Sprawa jest bardzo upolityczniona.

Proces wywozu drewna mocno się unowocześnił, ale pozostawił po sobie kilkanaście, a może nawet „małe kilkadziesiąt” kilometrów torów kolejki wąskotorowej. O możliwości turystycznej przejażdżki na trasie Hajnówka-Topiło pisaliśmy tutaj. Pozostałe fragmenty torów z roku na rok co raz bardziej znikają pod opadłymi liśćmi i przerastają trawą.

Specjalną atrakcją dla małych i dużych pozostają bardzo proste w konstrukcji, i dzięki temu nadal działające, zwrotnice. Ktoś złośliwy powiedziałby, że pewnie nie ma w pobliżu żadnego skupu złomu, bo tyle dobra się marnuje.

Będąc z rowerem trudno zakładać, że uda się wytropić żubra. Główną atrakcją, poza samą jazdą, jest rozglądanie się po poboczu i zaglądanie w las. Na poboczu można było znaleźć potwierdzenie że wiosna tuż tuż – ładne kwiatki.

Zdjęcia z siodełka

Przyroda, drzewa, las – większość świeżej zieleni jeszcze w tych dniach pochowana była w pąkach. Ale czuło się, że jeszcze kilka słonecznych dni i coś w przyrodzie na dobre „pęknie”. Okres wegetacyjny 2016 będzie można oficjalnie uznać za rozpoczęty.

Zdjęcie na zakończenie: