A dokładniej jedna noc i jeden dzień. Razem wszystkiego 24 godziny.

Noc jest okazją, żeby przenieść się na chwilę w czasy dawnej świetności miasta, której imponującym pomnikiem jest brukselski Rynek, zwany Wielkim Placem, z monumentalnym, ekstrawagancko oświetlonym ratuszem i pełnymi przepychu kamienicami kupieckich gildii, ale i zabytkowe, pozamykanie dziś na cztery spusty kościoły czy znajdujący się w remoncie budynek giełdy, również przypominający świątynię. A przy okazji interesująca wystawa sklepu z artykułami dla niego i dla niej oraz słynny Manneken pis, czyli chłopiec, który wszystko demonstracyjnie olewa.

Dzień to droga do dzielnicy europejskiej biurokracji, a po drodze katedra, którą centrale związkowe obrały sobie akurat jako dogodną lokalizację dla demonstracji, budynek belgijskiego parlamentu czy plac poświęcony męczennikom za sprawę narodową. A na zakończenie smerfy na lotnisku. Rdzennie belgijskie przecież.