Czasem najdłuższa podróż nie wymaga ruszania się z domu. Na sąsiedniej ulicy widok jest inny niż z mojego okna. I po drugiej stronie Wisły. I nad morzem. I za morzem. I w innych strefach czasowych, i na innych półkulach. I wszędzie mieszkają jacyś ludzie. Ale czy ich doświadczenie jest jakoś zasadniczo różne od mojego? Czy wiedzą więcej, skąd przychodzimy i dokąd zmierzamy? Albo mniej?

Tak sobie czasem można podumać, kiedy człowiek nie skupia się na szczególe. Moża za Platonem przywołać słynne cienie w jaskini jako obraz świata, który jesteśmy w stanie poznać zmysłami. W mojej jaskini cienie wyglądają tak:

I jeszcze materiał pomocniczy:

George Harrison „All Things Must Pass”