Miasto nad wyraz ciekawe

Sandomierz to dość urokliwe miasto nad Wisłą, położone, niejako wbrew nazwie, powyżej ujścia Sanu. Może się pochwalić ładnie odnowionym, opasanym murami Starym Miastem, z klimatycznym rynkiem i gotyckim ratuszem w jego środku. Zabytkowych, czasami bardzo zabytkowych kościołów tam co niemiara, zarówno w obrębie murów miejskich, jak i poza nimi, poczynając od naznaczonych historią romańskich sanktuariów, przez gotycką katedrę po barokowe zespoły klasztorne.

Są jeszcze słynne podziemia, rozbudowywane jako piwnice pod kamienicami za czasów kupieckiej świetności Sandomierza, które w połowie XX w. stały się przyczyną poważnego zagrożenia spektakularnym zawaleniem się miasta. Wspólnym wysiłkiem inżynierów i sprowadzanych ze Śląska górników udało się je zabezpieczyć, tak że Sandomierz jak stał, tak stoi, a podziemia są teraz dodatkową atrakcją turystyczną miasta.

Przybysze ze wschodu i detektyw w sutannie

Z ciekawostek, przez Sandomierz prowadzi jedna z odnóg średniowiecznej Drogi św. Jakuba, czyli szlaku pielgrzymów do Santiago de Compostella. Często powtarzającym się w różnych miejscach motywem historycznym, który najwyraźniej pozostawił trwałe a bolesne ślady w lokalnej tożsamości, jest najazd tatarski z połowy XIII w., który przysporzył Sandomierzowi wielu męczenników, a po którym miasto w zasadzie trzeba było od nowa lokować.

Sandomierz od kilku lat staje się miastem modnym, głownie za sprawą ojca Mateusza, czyli detektywa-amatora z popularnego telewizyjnego serialu. I tutaj muszę się podzielić z czytelnikami pewnym odkryciem: otóż spotkania ojca Mateusza u księdza biskupa na pewno nie miały miejsca w pałacu biskupim w Sandomierzu. A zatem to nie ordynariusz diecezji sandomierskiej jest przełożonym ks. Artura SKOK-Żmijewskiego, ergo: ojciec Mateusz jest wysłanym do Sandmierza misjonarzem. Co to za misja? Nie wiadomo.