Rzym to nie tylko zabytki, cudowne place, moc fontann i tłum turystów. Jest też inny Rzym o trochę ciemniejszym obliczu. Proponuje wsłuchać się w słowa piosenki Per le strade di Roma Francesco de Gregori. Jako rodowity Rzymianin śpiewa o Rzymie z nutką nostalgii i krytyki wobec tego co psuje obraz ukochanego miasta.

W aurze zmroku wiedzie nas przez nieznane turystom rejony Wiecznego Miasta. Dochodzimy do ul. Salaria, niegdyś jednej ze starożytnych dróg rzymskich Półwyspu Apenińskiego łączącej Rzym z Morzem Adriatyckim. Obecnie wzdłuż dawnej Via Salaria przebiega włoska droga krajowa – SS4, a zgodnie z tekstem piosenki spotkać na niej można lucciole – dosłownie świetliki, a potocznie przedstawicielki najstarszego zawodu świata. W piosence Francesco de Gregori możemy posłuchać też o ul.Frattina, która obecnie pęcznieje od sklepów.

Via Appia Antica

Przy okazji spacerów po ulicach Rzymu nie można zapomnieć o via Appia Antica, najstarszej drodze rzymskiej. Ta królowa wśród rzymskich dróg rozpoczyna się przy Circo Massimo i biegnie na południe, aż w okolice Kapui w rejonie Neapolu, a następnie aż do Brindisi na wybrzeżu Adriatyku.

Na przedmieściach Rzymu droga przebiega przez Parco Regionale dell’Appia Antica, w którym zlokalizowane są ruiny starożytnych willi, a także rzymskie katakumby i nie tylko. Proponuję wybrać się do tego parku. Myślę, że taki Rzym może bardzo przyjemnie zaskoczyć, zwłaszcza tych, którzy potrzebują odpocząć od zgiełku miasta.