A właściwie kładki pieszej, łączącej Sromowce Niżne z miejscowością, a w zasadzie mieściną Czerwony Klasztor (po słowacku to będzie Červený Kláštor), najbardziej znaną z klasztoru kartuzów, a następnie kamedułów, pamiętającego jeszcze jesień średniowiecza i pustoszenie przez husytów.

Obecnie w dawnym klasztorze mieści się muzeum. Poza intersującymi wątkami historycznymi, architektonicznymi czy botanicznymi, związanymi z tradycją zielarską zakonników, klasztor wyróżnia położenie – nad modrym Dunajcem, z widokiem na flisaków pienińskich spławiających turystów, oraz bardzo korzystnie prezentującymi się z tej strony Trzema Koronami.

Z Czerwonego Klasztoru wychodzą rozmaite szlaki piesze – jednym z nich doszliśmy na dość malowniczą przełęcz (sedlo) Cerla – tak tylko, żeby odhaczyć sobie na liście dokonań słowackie Pieniny.

To już ostatni odcinek cyklu o powrocie w Pieniny. Żegnamy się solidną galerią starannie wyselekcjonowanych zdjęć: