A dokładniej na Starym Rynku, w samym sercu miasta, zaczynamy poznanie Poznania. Rynek wytyczony został w połowie XIII wieku, prawdopodobnie w roku 1253, kiedy to poznańska siedziba książęca została przeniesiona z prawego na lewy brzeg Warty i Poznań został na nowo lokowany.

Sam Poznań jest znacznie starszy i mocno związany z początkami polskiej państwowości. Pierwszy gród Polan powstał w okolicach VIII w. na Ostrowie Tumskim, który stał się zaczątkiem dzisiejszego miasta, a o którym więcej w kolejnym odcinku naszej relacji.

Jest bardzo prawdopodobne, że to w Poznaniu miał miejsce chrzest Mieszka I, a wraz z nim i Polski. Z całą pewnością miasto było siedzibą pierwszego polskiego biskupa, Jordana.

Stary Rynek to kwadrat o boku 141 metrów, podobno większym rynkiem w Polsce pochwalić się może jedynie Kraków i Wrocław. Każda z czterech pierzei jest szczelnie zabudowana malowniczymi kamienicami kupieckimi, miejscami sąsiadującymi z fasadami pałaców.

W bijącym sercu Rynku znajduje się okazały renesansowy Ratusz (to z jego wieży w samo południe wyjeżdżają słynne poznańskie koziołki, żeby się dwanaście razy tryknąć rogami). Rynkowi towarzyszą również inne budowle, takie jak Waga miejska czy dodatkowy szereg kamieniczek zwanych domkami budniczymi. Całość bardzo harmonijna i miła dla oka.