Aby dostać się na Hel, trzeba przejechać wąską mierzeją. Jest jedna droga i jedna linia kolejowa. I tysiące, a nawet setki chętnych, aby dostać się na cypel. Najlepiej sytuację wyraził brytyjski wokalista i instrumentalista, niejaki Chris Rea. Przytoczmy fragment utworu poświęconego logistycznym aspektom podróży na Hel:

This ain’t no technological breakdown
Oh no, this is the road to Hel.
(…)
This ain’t no upwardly mobile freeway,
oh no, this is the road, said this is the road,
this is the road to Hel.

W warstwie wizualnej dodajmy garść impresji z punktu widzenia pasażera tej magicznej podróży*, która miała miejsce w pewien dżdżysty piątek po Bożym Ciele:

*) Uwaga! Wpis zawiera lokowanie produktu, i to niejednego. Wprawne oko dostrzeże bez trudu markę procudenta samochodów i myjni automatycznej, a profesjonaliści być może również linii odzieży i biżuterii.